یک مرکز فوقمحرمانه اطلاعاتی مشترک میان آمریکا و رژیم صهیونیستی که با نام سایت ۸۱ (Site 81) شناخته میشد، طی جنگ ۱۲ روزه مورد هدف موشکهای نقطهزن ایران قرار گرفت. این مرکز بهعنوان یکی از حساسترین پایگاههای فرماندهی و کنترل اطلاعاتی فعالیت میکرد و سالها تحت شدیدترین تدابیر امنیتی پنهان نگه داشته شده بود.
کاربری مرکز: سایت ۸۱ یک مرکز فرماندهی، نظارت و جمعآوری اطلاعات مشترک میان آمریکا و رژیم صهیونیستی بود.
موقعیت جغرافیایی: این مرکز در زیرزمین فوقسری برج داوینچی در شمال تلآویو قرار داشت؛ ساختمانی چندمنظوره که علاوه بر کاربری اطلاعاتی، بخشهایی از آن نیز مسکونی بود.
امکانات امنیتی: وجود سپر الکترومغناطیسی، دیوارهای مخصوص و سطح بالای محرمانگی، این مرکز را به یکی از محافظتشدهترین نقاط اطلاعاتی تبدیل کرده بود.
استقرار در بافت مسکونی: این پایگاه در کمتر از ۱۰۰ متری یک زمین بازی کودک و میان منطقهای پرجمعیت قرار داشت. تصاویر منتشرشده نشان میداد سامانههای گنبد آهنین نیز در اطراف همین مجموعه مستقر بودهاند.
سرمایهگذاری و اجرا: ساخت این مرکز از سال ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۹ و با سرمایهگذاری دهها میلیون دلاری آمریکا انجام شد.
مشارکتهای بینالمللی: مکاتبات محرمانه نشان میداد فرمانده سابق ناتو و گابی اشکنازی، رئیس پیشین ستاد ارتش رژیم صهیونیستی، نقشی مستقیم در هماهنگی و پیشبرد این پروژه با یک شرکت آمریکایی ایفا کرده بودند.
سانسور و مخفیسازی: سالها موقعیت این مرکز از دید عموم پنهان بود. حتی مختصات خیابانی و ماهوارهای آن در نقشهها عمداً قفل و مسدود شده بود.
افشای مختصات: جک پولسون، کارشناس ارشد سابق هوش مصنوعی گوگل، پس از استعفا از این شرکت، مختصات دقیق سایت ۸۱ را منتشر کرد. او با راهاندازی پایگاه افشاگرانه خود، اطلاعات این مرکز را برای نخستینبار علنی کرد.
زمان حمله: بنا بر اسناد افشاشده، ایران چهار ماه پیش از انتشار اطلاعات پولسون و در جریان جنگ ۱۲ روزه، همین مرکز فوقسری را با دقت بالا هدف موشکی قرار داده بود.
اطلاعات پیش از جنگ: ایران ماهها قبل از آغاز جنگ مختصات دقیق سایت ۸۱ را در اختیار داشت. این اطلاعات توسط سربازان گمنام امام زمان(عج) در وزارت اطلاعات و از طریق یک نفوذ عمیق بهدست آمده و بلافاصله در بانک اهداف موشکی سپاه ثبت شده بود.
اهداف مرتبط: در کنار مرکز اصلی، چند ساختمان حساس نزدیک—including برجهای وابسته به نیروی هوایی رژیم صهیونیستی—نیز در فهرست اهداف قرار گرفتند.
تأیید رسمی: وزیر اطلاعات نیز در مراسم رونمایی از اسناد کشفشده از سرزمینهای اشغالی، به این نفوذ موفق و تحویل مختصات مراکز حساس به یگانهای موشکی اشاره کرده بود.
فشار رسانهای: پس از حمله ایران به برج داوینچی، سانسور شدیدی بر رسانهها اعمال شد. حتی خبرنگار شبکه فاکسنیوز اجازه ثبت و گزارش مستقیم این هدفگیری را نداشت.
استفاده از سپر انسانی: گزارشهای رسانهای تأکید داشتند که رژیم صهیونیستی با قرار دادن مراکز فرماندهی در دل مناطق مسکونی و نزدیک مراکز عمومی و کودکان، از تاکتیک سپر انسانی برای پنهانکاری و کاهش احتمال حمله بهره برده است.
تغییر استراتژی امنیتی: پس از حمله ایران، رژیم صهیونیستی بسیاری از مراکز اطلاعاتی و نظامی خود را از برجهای مسکونی و مراکز تجاری خارج کرده و به ساختمانهای درمانی، آموزشی و بهداشتی منتقل کرد.
تداوم رصد اطلاعاتی: این انتقالها نیز از دید دستگاه اطلاعاتی ایران پنهان نماند و تحت رصد دقیق قرار گرفت.
افشای ساختار و مختصات مرکز فوقسری سایت ۸۱ و هدفگیری دقیق آن در جنگ ۱۲ روزه، نشاندهنده عمق نفوذ اطلاعاتی ایران در یکی از حساسترین پروژههای اطلاعاتی آمریکا و رژیم صهیونیستی است. این عملیات، نمونهای آشکار از توان اطلاعاتی و عملیاتی در شناسایی اهدافی است که حتی با قفلگذاری دیجیتالی، سانسور گسترده و استقرار در مناطق مسکونی محافظت میشدند.
اگر بخواهیم سطح پیچیدگی این نفوذ را توصیف کنیم، میتوان گفت دستیابی به مختصات سایت ۸۱ در زیرزمین امنیتی داوینچی، همانند یافتن و هدفگیری یک سوزن پنهان در انبار بزرگ کاه بود؛ با این تفاوت که این سوزن پشت لایههای متعدد سانسور دیجیتال و حفاظهای امنیتی قرار داشت—و با وجود تمام این تمهیدات، با دقتی چشمگیر مورد اصابت قرار گرفت.