سید یاسر جبرائیلی به موضوعات مرتبط با سیاستهای اقتصادی، نرخ ارز، نقش دولت در تجارت و نقد تفکر بازار آزاد پرداختند و مثال تاریخی کره جنوبی را برای تبیین دیدگاههای خود مطرح کردند.
ایشان تأکید کردند که نباید چند نرخ ارزی ترجیحی، نیمهرقابتی یا توافقی وجود داشته باشد.
همه صادرکنندگان موظف هستند ارز حاصل از صادرات خود را به نرخ واحد به بانک مرکزی بفروشند.
به نقل از هاجون چانگ، مدیر گروه اقتصاد دانشگاه کمبریج، در دوره ژنرال پارک در کره جنوبی، علیرغم عضویت کشور در توافقنامه عمومی تعرفه و تجارت (GATT) که به معنای تجارت آزاد است، کالاهای مصرفی و لوکس وارد نمیشدند.
دلیل این محدودیت آن بود که دولت کره برای این کالاها ارز اختصاص نمیداد.
سید یاسر جبرائیلی بیان کردند که دولت کره، ارز را حاصل خون و عرق «سربازان صنعتی» کشور میدانست و معتقد بود کسی حق ندارد آن را برای کالاهای غیرضروری مصرف کند.
این کنترل دقیق ارزی، عاملی بود که کره را به کشوری قدرتمند تبدیل کرد.
ایشان با این دیدگاه که «بازار تصمیم میگیرد» به شدت مخالفت کردند و گفتند بازار «کسی نیست که تصمیم بگیرد».
وقتی قدرت تصمیمگیری از حاکمیت گرفته میشود، تصمیمات اقتصادی تحت اختیار جریان سرمایهداری قرار میگیرد و در واقع، بازاری مستقل وجود ندارد.
نتیجهگیری نهایی ایشان این بود که یا دولت بر ارز قیمت میگذارد، یا سرمایهدار؛ انتخابی خارج از کنترل بازار واقعی وجود ندارد.